Przemierzając podmokłe lasy puszczańskie można napotkać na takie oto wyrastające gromadnie grzyby. Są to błyskoporki promieniste i jak to często pośród grzybów bywa, także i one doczekały się wielu nazw. Ich dawna nazwa ludowa to: huba promienista, włóknouszek promienisty, czy też żagiew promienista. Niestety, grzyb ten jako owocnik jednoroczny występuje nie tylko na drzewach martwych, ale także na żywych, powodując ich osłabienie. Najczęściej występuje na martwych pniach, gałęziach olchy, rzadziej buka.
Mówiąc językiem bardziej biologicznym, ten grzyb jest saprotrofem (żywiący się martwymi szczątkami organicznymi obumarłego drzewa). Jego owocnik jest półkolisty, bokiem przyrośnięty do podłoża o pojedynczych kapeluszach od 2cm do 11cm. Jest zgromadzony w skupiskach posiadając warstwową formę i jest pozrastany podstawami. Jego barwa od żółtobrązowej za młodu do brązowej wraz z wiekiem. Powierzchnia początkowo aksamitnie owłosiona, potem naga nierówna, pofalowana.
Brzeg początkowo wystający, zaokrąglony. Hymenofor (część owocnika) porowaty. Jego miąższ jest włóknisty, korkowaty. Ten saprotrof jest niejadalny. Obumarłe owocniki ulegają rozpadowi. Zastanawiające jest, dlaczego w tej nazwie występuje wyraz „promienisty”. Przyznam, że i ja zacząłem nad tym zastanawiać, zapewne osobom nadającym tą nazwę prawdopodobnie chodziło o jego promienistą pofałdowaną wierzchnią warstwę owocników.
Sejneńszczyzna
poznaj malowniczą krainę