Sejneńszczyzna » Dziupla dzięcioła powstaje w efekcie codziennej, ciężkiej, mozolnej pracy, gdzie te ptaki aktywnie wykuwają w drzewach otwory, aby w ich bezpiecznym wnętrzu złożyć jaja i wychować pisklęta.

Mało jest tak fascynujących osobliwości przyrody jak dziuple dzięciołów, nie wspominając już o ich mieszkańcach. To tacy ptasi lekarze drzew. Większość dzięciołów wykuwa co roku na wiosnę nowe dziuple, w których się gnieździ. Dzięcioły najchętniej wykuwają swoje dziuple w drzewach o miękkim drewnie, takich jak lipa, osika, olcha, topole, wierzby, brzozy oraz w drzewach próchniejących, których drewno jest zmiękczone przez bakterie, bezkręgowce i grzyby.

Wykuwanie dziupli na wiosnę jest nie lada pracą, którą wykonuje zarówno samiec, jak i samica. Czas poświęcony na wykuwanie dziupli jest różny od kilkunastu dni do ponad miesiąca. Najpierw dzięcioły wydrążają okrągły otwór, skierowany nieco pod górę, co zapobiega zaciekaniu wody deszczowej. Następnie skierowują dziuplę prostopadle w dół, ma ona zazwyczaj kształt worka i jest zaokrąglona na dole. Bywają również nieco inne kształty, zwłaszcza w drzewach mocno spróchniałych.

Dziuple dzięciołów nie są wyścielane niczym, ptaki składają jaja bezpośrednio na drewnie. Jaja dzięciołów nie mają barw ochronnych. Czysto białe ukryte we wnętrzu drzewa są niewidoczne dla różnych drapieżników. Wysokość umieszczenia dziupli na drzewie jest różna od 2 m do 15 m nad ziemią. Dzięcioły to dziuplaki pierwotne to takie, które same dziuple budują i jako pierwsze w nich mieszkają, są pod tym względem wyjątkowo "bogate", gdyż co roku budują sobie nowe dziuple.

Tym samym stare, opuszczone dziuple trafiają na rynek wtórny, na którym zainteresowanie jest ogromne. I tu dochodząc do setna nieocenionej funkcji dzięciołów, gdzie dziuple pozostawione przez dzięcioły są schronieniem oraz stanowią miejsce gniazdowania dla kilkudziesięciu gatunków ptaków oraz dla wielu ssaków.