Opieńka miodowa to popularny grzyb jadalny, jest też nazywany opieńką brzozową, bedłką opieńką, pierścianką. Grzyb ten posiada kapelusz ma śr. od 3 do13 cm, natomiast jego trzon o wys. od 8 do 18 cm, i gr. od 0,5 do 2,5 cm. Surowe opieńki są w smaku początkowo łagodne, pozostawiają jednak cierpki posmak, zapach mają słaby, ale przyjemny. Opieńka miodowa bywa najczęściej marynowana, np. w zalewie słodko-kwaśnej lub miodowej. Sezon na opieńki miodowe trwa od września do końca listopada. Zwykle występuje bardzo gromadnie, czasami licznie, rosnąc na pniach, pniakach, gałęziach, korzeniach różnych gatunków drzew liściastych w lasach.
Popularne grzyby opieńki miodowej spotykają się z kontrowersją, ponieważ jedni je zbierają, inni uważają, że nie mają one walorów smakowych lub ich nie znają. Grzyb ten ma jednak liczne grono entuzjastów i smakoszy. Niestety nie wszyscy cieszą się na jego widok. Jego pojawienie się zwiastuje bowiem nieuchronne obumieranie drzew, gdyż jest największym szkodnikiem w polskich lasach. Opieńka powoduje u zaatakowanych drzew chorobę o nazwie "opieńkowa zgnilizna korzeni" powodującą białą zgniliznę drewna i prowadzącą do obumarcia drzewa.
Mimo swej tej jednej wady szkodnictwa leśnego opieńka miodowa może się pochwalić niezwykłą cechą w świecie grzybów - potrafi świecić w ciemności zielonkawym światłem. Jest to zjawisko w przypadku opieńki zwane "foxfire "(bioluminescencja), a za nie odpowiadają procesy chemiczne zachodzące w komórkach tego grzyba. Zjawisko to znane jest od czasów starożytnych, a jego źródło ustalono w 1823 roku. Jak naukowo zbadano opieńki zaczynają świecić ok. godz. 17.30 (wtedy mają największą moc), a kończą rano, ok. 7.30.
Pomimo tego, że opieńkę miodową zbiera się już w Polsce od setek lat, to jej właściwa Polska nazwa została nadana przez prof. Władysława Wojewodę dopiero w roku 2003 . Myśl, że opieńka „uśmierca drzewa” jest dość trudna dla grzybiarza, który z jednej strony cieszy się ze znalezionych grzybów, przy pięknej jesiennej pogodzie, a znajomość opieniek zagwarantuje udane grzybobranie, bo grzybiarz kocha las i w nim odpoczywa.
Sejneńszczyzna
poznaj malowniczą krainę