Sejneńszczyzna » Ropucha szara (Bufo bufo) ma kształt ciała o bochenkowatej budowie z szerokim pyskiem i dużymi wyłupiastymi oczami, wędrują nawet kilkaset metrów do oczek wodnych po to, by złożyć tam skrzek, z którego rozwiną się kijanki.

Ropucha szara jest najpospolitszą i największą z naszych krajowych ropuch. Ciało ropuchy jest masywne, z szerokim pyskiem. U tego gatunku zróżnicowanie płciowe (dymorfizm płciowy) pod względem wielkości ciała jest najwyraźniej zaznaczony wśród polskich ropuch. Samce – mniejsze (dł. 50-100 mm), samice – większe (dł. 60-125 mm). Skórę grzbietu ma chropowatą z powodu występowania na niej brodawek. Z tyłu głowy ropucha wykształciła gruczoły przyuszne, w których znajduje się jad. Błony pławne sięgają ropusze do połowy palców.

Jest koloru brązowego, z domieszką koloru szarego. Brzuch ma zawsze nieco jaśniejszy, pokryty plamami. Lądowy okres życia spędza głównie w cienistych, wilgotnych lasach i zaroślach, na łąkach, w ogrodach. Gody odbywa masowo w kwietniu, w większych i głębszych stawach. Ampleksus (uścisk godowy) typu pachowego, często zbiorowy, gdzie pary łączą się często już w trakcie wędrówek do stawów. Samce wabią samice wydając skrzekliwe dźwięki, podobne nieco do głosów żaby moczarowej. Jaja składa w pierwszej połowie kwietnia.

Skrzek przyjmuje postać długich na 2,5-6 m sznurów. Jajo jest czarne od góry i jasnopopielate od dołu. Metamorfoza następuje po upływie 2-3 miesięcy, najczęściej na przełomie maja i czerwca. Zimuje na lądzie w różnych kryjówkach. Jest to pożyteczny i pożądany płaz dla rolników, sadowników i leśników. Bytując w pobliżu siedlisk ludzkich, zjada bardzo dużo m.in. ślimaków i gąsienic. Jest jednym z nielicznych zwierząt pożerających stonkę ziemniaczaną.

Ropuchy szare żyją nawet do 30 lat. Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce podlega całkowitej ochronie. Moim zdaniem to bardzo miły i sympatyczny płaz. Dlatego też nie należy nazywać osób nielubianych lub wybranek serca - "wstrętnymi ropuchami". Myślę, że w tym wypadku odpowiedniejsze będzie jednak - "żabciu". A co to jest ta ropucha? Odpowiedź jest prosta, ropucha to... ropucha.