Sejneńszczyzna » Rzepik szczeciniasty (Agrimonia pilosa) objęty ścisłą ochroną gatunkową (od 2004 r.) oraz dyrektywą siedliskową, jest umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia).

Rzepik szczeciniasty to roślina wieloletnia, z rozetą odziomkowych liści i ulistnioną łodygą osiągającą od 30 do 100 (150) cm wysokości. Roślina posiada owłosione niezbyt gęste długie odstające włoski. Jej liście są nieparzysto pierzaste z przylistkami, natomiast z wierzchu są ciemnozielone a pod spodem jaśniejsze. Jego listki w nasadzie długo klinowate, całobrzegie do połowy, wyżej ząbkowane. Kwiaty drobne, o bladożółtych płatkach korony są zebrane w cienkie kłosokształtne grona, natomiast kielich pokryty jest haczykowatymi kolcami.

Owocem rzepika szczeciniastego jest niełupka, ukryta w twardym stożkowatym hypancjum (dno kwiatowe), natomiast na szczycie posiada kilkurzędowy wieniec haczykowatych kolców. Ze względu na stosunkowo dużą tolerancje względem wymagań świetlnych potrafi zakwitnąć na silnie nasłonecznionych łąkach, umiarkowanie ocienionych zarastających drogach gruntowych oraz silnie zacienionych drzew w lasach. Gatunek tworzy niewielkie populacje, których liczebność zwykle nie przekracza kilkudziesięciu kęp.

Rzepik szczeciniasty występuje najliczniej w północno - wschodniej części kraju oraz Bieszczadach. Kwitnie od czerwca do lipca, czasami do września. Tworzy mieszańce z rzepikiem pospolitym. Roślina w kraju objęta jest ścisłą ochroną gatunkową (od 2004 )oraz dyrektywą siedliskową. Aktualnie nie wydaje się zagrożona, ale umieszczono ją na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia).